مخصوص کسانی که حرم نرفته اند
نقشه کربلا
نقشه عراق
کسی که قبر حسین را برای خدا و در راه خدا زیارت کند خدا او را از آتش دوزخ آزاد میکند و روز فزع اکبر به او امان میدهد و از خدا حاجتی از حاجات دنیا و آخرت را نخواهد مگر اینکه خدا به او عطا کند.
من أتاه ماشیاً کتب الله له به کل خطوة حسنة ومحی عنه سیئة ورفع له درجة
علی بن میمون از حضرت ابی عبد الله علیه السلام نقل کرده که آن حضرت فرمودند: ای علی ! قبر حسین علیه السلام را زیارت کن و ترک مکن .عرض کردم : ثواب کسی که آن حضرت را زیارت کند چیست ؟
حضرت فرمودند:
کسی که پیاده زیارت کند خداوند به هر قدمی که بر میدارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو میفرماید و یک درجه مرتبهاش را بالا میبرد و وقتی به زیارت رفت حق تعالی دو فرشته را موکل او میفرماید که آنچه خیر از دهان او خارج میشود را نوشته و آنچه شر و بد میباشد را ننویسند و وقتی برگشت با او وداع کرده و به وی میگویند: ای ولی خدا گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بیت رسولش میباشی و خداوند هرگز چشمانت را به آتش جهنم بینا نمیکند و آتش نیز تو را ابدا نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد نمود .
محمّد بن مسلم از حضرت امام محمّد باقر علیه السلام روایت کرده:
مُرُوا شِیعَتَنَا بِزیَارَةِ قَبْرِ الحُسَیْنِ بْنِ عَلیٍّ علیهما السلام، فَإنَّ إتیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لِلحُسَیْنِ بِالإمَامَةِ مِنَ اللّهِ عَزَّ وَجَلَ «1»
شیعیان ما را به زیارت قبر حسین بن علی فرمان دهید زیرا زیارت آن حضرت بر هر مؤمنی که اقرار به امامت او از سوی خدا دارد واجب است.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود:
کسی که به زیارت قبر حسین نرود تا بمیرد، از نظر دین و ایمان ناقص است، و اگر وارد بهشت شود، درجهاش از همه اهل ایمان پایینتر است!از حضرت امام صادق علیه السلام روایت شده:
مَنْ زَارَ قَبْرَ الحُسَیْنِ لِلّهِ وَ فِی اللّهِ، أعْتَقَهُ اللّه مِنَ النَّارِ، وَآمَنَهُ یَوْمَ الفَزَعِ الأکبَرِ، وَلَمْ یَسئَلِ اللّهَ حَاجَةً مِن حَوَائِجِ الدُّنیَا وَالآخِرَةِ إلّاأعطَاهُ «2»
کسی که قبر حسین را برای خدا و در راه خدا زیارت کند خدا او را از آتش دوزخ آزاد میکند و روز فزع اکبر به او امان میدهد و از خدا حاجتی از حاجات دنیا و آخرت را نخواهد مگر اینکه خدا به او عطا کند.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود:
مَنْ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ حَتَّی یَمُوتَ، کانَ مُنْتَقَصَ الدِّیْنِ، مُنْتَقَصَ الْإیْمانِ، وَإنْ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ کانَ دُوْنَ الْمُؤْمِنْیِنَ فی الْجَنَّةِ «3»
کسی که به زیارت قبر حسین نرود تا بمیرد، از نظر دین و ایمان ناقص است، و اگر وارد بهشت شود، درجهاش از همه اهل ایمان پایینتر است!
حضرت امام رضا علیه السلام فرمود:
مَنْ زَارَ قَبْرَ الحُسَیْنِ به شطِّ الفُرَاتِ، کَانَ کَمَنْ زَارَ اللّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ «4»
کسی که قبر حسین را در کربلا زیارت کند، مانند کسی است که خدا را بر فراز عرشش زیارت کرده است!
اهل بیت علیهم السلام در قلّهای از رحمت و کرامت هستند که حتی از طریق گرد و غبار زائرانشان انسان را به منطقه نجات و عرصه رهایی از گمراهی و عذاب میکشانند.
ابوالحسن جمال الدین علی بن عبدالعزیز موصلی حلّی از ادیبان بزرگ و از مدیحهسرایان اهل بیت علیهم السلام و شاعری برجسته و انسانی فاضل بود که در شهر حلّه میزیست و در سال 750 قمری در همانجا درگذشت و مزارش در شهر حلّه زیارتگاه معروفی است.
او- چنان که قاضی نوراللّه شوشتری در کتاب المجالس و زنوزی در کتاب ریاض الجنة آوردهاند- از پدر و مادری ناصبی متولد شده بود. مادرش نذر کرده بود که اگر پسری از او متولد شود او را برای دزدی و غارت گری در راه زائران حضرت امام حسین علیهم السلام بفرستد تا اموال زائران را غارت کند و آنان را به قتل برساند!
زمانی که او به دنیا آمد و به عنفوان جوانی رسید او را به خاطر ادای نذرش سر راه زائران فرستاد. هنگامی که به نواحی مسیّب نزدیک کربلا رسید به انتظار ورود زائران نشست ولی خوابی سنگین او را فرا گرفت و در حالی که خواب بود، قافله زائران از جادّه گذشته، گرد و غبار قافله زائران بر روی او مینشیند در این اثنا به خواب میبیند که قیامت برپا شده، فرمان آمده که او را به دوزخ دراندازند ولی آتش به خاطر آن گرد و غبار پاک به او نرسید. در حالی که از آن نیّت زشتش لرزان و ترسان بود از خواب بیدار شد.
از آن پس ملازم ولایت اهل بیت علیهم السلام گشت و مدتی بسیار طولانی مقیم کربلا و ساکن حائر شریف حضرت امام حسین علیه السلام شد و از این هنگام بود که مدح و ستایش اهل بیت علیهم السلام را محور کار خود قرار داد و با یک رباعی کار نورانی مدیحهسراییاش را شروع کرد:
إذا شِئْتَ النَّجاةَ فَزُرْ حُسَیناً لِکَیْ تَلْقی الألهَ قَرِیْرَ عَیْنِ
فإنَّ النارَ لَیْسَ تَمَسُّ جِسْمَاً عَلیهِ غُبارُ زوَّارِ الحسینِ
شهادت در راه کربلا
شهادت و مرگ با عزت در راه خدا، نگین ارزشمندی در خطبه های سید الشهداء به یاران خود در مسیر کربلا بود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه قم، برخلاف تفکر آن روز یزیدیان مبنی بر حکومت خواهی امام حسین(ع) در قیام عاشورا، ایشان با رسمیت نشناختن حکومت یزید در خطبههایی غراء، شهادت خود و یارانش را در این نبرد وعده داده بود و پاسخی کوبنده به دشمنان کوردل و فریب خورده داد.
مطابق با اسناد و روایات موجود، ایشان در خطبه های خود در مسیر کربلا، و حتی روز عاشورا، همواره مرگ با عزت و شهادت را انتهای این قیام خواند و در حرکت خود از مکه به سوی عراق این خطبه را بیان فرمود: سپاس مخصوص خدا است آنچه بخواهد همان می شود، درود خدا بر رسول او باد یقینا خط مرگ، بر گردن همه فرزندان آدم نوشته شده است همچون گردن بندی که بر گردن دختران (زینت) میباشد.
ایشان در فرازی از این خطبه فرمودند: بسیار مشتاق دیدار گذشتگان و نیاکان خود شدهام؛ نظیر اشتیاقی که یعقوب به یوسف داشت، خدای سبحان مکانی برای مدفن من انتخاب نموده که به زودی به آن خواهم رسید.
امام حسین(ع) در این خطبه ادامه دادند:رضایت خداوند همان رضایت ما اهل بیت است (ما به قضای پروردگار راضی هستیم) و در مقابل بلای او صابر هستیم و خداوند هم بهترین جزای صابرین را به ما عطا می نماید.
در بخشی از فراز خطبه سید الشهداء آمده است: کسی که آرزوی شهید شدن و جان بازی در راه ما و سعادت ابدی را دارد با ما همراه شو که با خواست خدا فردا صبح روانه خواهیم شد.
همچنین در شب عاشورا در میان خیمه های حسین بن علی علیهما السلام جنب و جوش عجیب و نشاط فوق العاده ای در عبادت و آماده شدن برای نبرد به چشم می خورد؛که مطابق با منابع شیعی و روایات مستند و منقول از ضحاک بن عبداللّه مشرقی در آن شب در هر چند لحظه گروهی سوارکار از لشکریان عمرسعد به عنوان ماموریت و نظارت به پشت خیمه های حسین بن علی علیهما السلام می آمدند و به وضع این خیمه نشینان سر می کشیدند.
در ادامه روایات می خوانیم: یکی از آنان صدای امام علیه السلام را که این آیه شریفه را می خواند، شناخت :((وَلا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ ...؛)) آنانکه کفر ورزیدند گمان نبرند مهلتی که به آنان می دهیم به نفع آنهاست بلکه به آنان مهلت می دهیم تا بر گناهان خود بیفزایند و برای آنان عذابی است ذلت بار، خداوند مؤ منان را با این وضعی که هستند واگذار نخواهد نمود تا بد را از نیک و ناپاک را از پاک جدا سازد.
ایشان در آن شب در خطبه ای دیگر در شب عاشورا پس از ثنای الهی فرمودند: بدانید که فردا من و شما همگی کشته خواهیم شد و هیچ یک از ما زنده نخواهد ماند.
سید الشهداء همچنین در روز عاشورا، قبل از آغاز پیکار، در خطبهای فرمودند: امروز خداوند می خواهد من و شما کشته شویم پس باید شکیبا باشید.
در روز عاشورا امام حسین(ع) در خطبه های غرای خود دشمن را ملامت کرد و وعده شهادت در راه خداوند را به اصحاب و یارانش داد و شهادت به عنوان نگینی با ارزش در خطبه های ایشان در قیام عاشورا می درخشد.
مکان های دیدنی عراق