سرانجام قاتلان اما حسین

یکی از موضوعات بسیار جالب و شور انگیز قران مسائله انتقام کشی خداوند از ستمگران و ظالمان است.

خداوند در ایات فراوانی مردمان را از ستم پیشگی بر حذر داشته و فرجام سو ان را به انان یاد اورشده است .از

دیدگاه قران  سنت الهی و مقتضای عدالت خداوندی ایجاب می کند که به ستمگران و جانیان امان ندهد و انان

را در دنیا و اخرت به کیفر کردارشان بر ساند .بر این اساس وقتی ایاتی مانند:(فانتقمنامن الذین اجرموا و کان

حقا علینا نصر المومنین)۱ "از مجرمان انتقام کشیدیم و در سنت ماست که مومنان را یاری کنیم"

(انا من المجرمین منتقمون)۲" ما همواره از مجرمان انتقام می کشیم"(و ستعلمالذین ظلمو ایی منقلب ینقلون)۳

"به زودی ستمگران خواهند دانست که چگونه زیر و رو خواهند گشت "را مورد مطالعه قرار دهیم و ان رابا

سر نوشت قاتلان حسین (ع) و جنایتکاران کربلا  مقایسه کنیم خواهیم دید که چگونه دست انتقام خداوندی از

استین مختاربن ابی عبید ثقفی بیرون امد و انان را با نکبت و ذلتی وصف ناپذیر به هلاکت رساند. اما بدون

شک هلاکت خفت امیز کشندگان حسین (ع)یک عامل دیگر هم داشت عامل اجابت دعای مظلومانی که در ان

صحرای سوزان و عریان کربلا یاوری جز خداوند نداشتند و همه راه های نجات به رویشان بسته شده بود.

اینک این حسین(ع) است که وقتی عزم ان جماعت را جزم جنگ دیده از سر نومیدی دست بر اسمان بر داشت

و فرمود :(اللهم احس عنهم قطر السما و ابعث علیهم سنین کنی یوسف و سلط علیهم غلام ثقیف یسو مهم کاسا

مصبره.....)۴ "خداوندا بارش اسمان را از انان دریغ دار و به سال هایی مانند سال های یوسف دچارشان ساز

و غلام ثقفی را چنان بر سر انان مسلط فرما که تلخ ترین جام های مرگ را در کامشان بریزد."چگونه می توان

باور کرد که خداوند نجوای پدر مجروح و دلشکسته ای چون حسین (ع) را نشود که  به گونه چاک چاک

فرزندش گذاشتهو می گوید :(قتل الله قوما قتلوک)۵ "خدا بکشد کسانی که تو را کشتند"دنیا دار مکافات است

و نمی توان پذیرفت انان که بند بند حسین(ع)و یارانش را از هم دریدند و به سان گرگ های گرسنه در بیابان

های کربلا پیکرشان را ریز ریز  کردند  تا شکم هایشان سیر و پر سازند از چنگ سر نوشت بگریزند و

بتوانند با خیال و خاطری  اسوده به زندگی خویش ادامه دهند .برای من قابل قبول نیست که خداوند دعای

پیامبرش(ص) در حق قاتلان حسین (ع) را نشنیده بگیرد و انان را دچار خواری و خذلان نسازد .وقتی جبر ئیل

به رسول خدا (ص)خبر داد که گروهی از امتش حسین(ع) را به خواری خواهند کشت فرمود:(اللهم لا تبارک

فی قتله و خاذله)۶ "خدایا برکت را از قاتلش بگیر و خوارش گردان"این پذیرفتنی نیست که خداوند خلف وعده

کند و دعای زنی شکسته دل که کوهی از غم را بر دوش و دریایی از اتش را در سینه دارد اجابت ننماید.

زینب را می گویم که در مجلس یزید دست به دعا بر داشت و فرمود :(اللهم خدبحقنا و انتقم ممن ظلمنا و احلل

غصبک و احلل غصبکبمن سفک دمائنا و قتل حماتنا)۷ "خدایا حق ما را بستان و از کسانی که بر ما ستم

کردند انتقام بگش و بر انان که خون ما را ریختند و پرستارانمان را کشتند خشم بگیر"اری این نفرین ها و ان

دعاها سرانجام به اجابت رسید و همگی قاتلان حسین(ع)  به دست ان غلام ثقفی به هلاکت رسید ند .به نوشته

طبری مختار پس از تسلط بر کوفه و سر کوب کردن شورشیان فرمان داد که قاتلان حسین(ع) را تعقیبب و

دستگیر کنید و به نزد من بیاوریید .او افزود به خدا قسم تا زمین را از لوث وجود ان جانیان پاک نسازم اب و

غذا از گلویم پایین نمی رود۸ .به دنبال این فرمان گردان های تعقیب  تشکیل شد و مختار و فرماندهان همراه

با یاران خود به جستجوی قاتلان حسین(ع) پرداختند و همگی را دستگیر کردند.او سپس ان ها را بر حسب

جنایاتی که انجام داده بودند به سه گروه تقسیم و هر گروهی را به مجازات خاص خود رساند :گروه اول کسانی

بودند که در روز عاشورا با اسب بر بدن امام حسین(ع) تاخته  بودند .مختار دستور داد همه انها را که تعدادشان

۱۰ نفر بود دستگیر کردند و دست و پایشان را بستند و از پشت به زمین خوابا ند ند و اسب ها را با نعل تازه

بر بدن های ان جانیان تاختند تا پیکرهای انان را در هم شکسته و به هلاکت رسانند .سپس بدنهایشان را به اتش

کشیده تا خاکستر شدند .گروه دوم متشکل از ۲۴۸ نفر بودند که در شورش علیه مختار دستگیر شدند .و همه را

یکی پس از دیگریگردن زدند و سموین گروه شامل شمر بن ذی الجوشن و کسانی بودند که به شکرانه قتل

حسین(ع) شتری را در کوفه ذبح کرده و گوشت ان را میان مردم تقسیم کرده بودند .مختار دستور داد تمام

خانه هایی که با علم و اطلاع از ان گوشت قربانی استفاده کرده بودند شناسایی کنند و افرادش را به قتل رسانند

لیست اسامی عاملان اصلی واقعه کربلاو کیفر انان

 ۱-عمر بن سعد بن وقاص .فرمانده کل لشکر کوفه و شام در کربلا بود که با ضربات شمشیر

و جدا کردن سر از بدن در خانه اش به هلاکت رسید.

۲-حفص بن عمر بن سعد .جرم او یاری کردن پدرش در جنایات کربلا بود .به دستور مختار

سر او را نیز از بدنش جدا کردند.

۳-شمر بن ذی الجوشن .او فرمانده پیاده نظام لشکر کوفه بود که در ان صحنه مر تکب جنایات

فراوانی شده بود .او در درگیری که میان او و لشکریان مختار رخ داد کشته شد و سپس سرش

را از بدن جدا کردند.

۴-سنان بن انس .او کسی بود که سر امام حسین(ع) را از بدن جدا کرد .به دستور مختار ....

انگشتان دست و پایش را بریدند و در حالی که هنوز جان داشت در دیگ روغن جوشان زیتون

انداختند.

۵-خولی بن یزید اصبحی .او سر بریده حسین(ع)را به کوفه برد و در روز عاشورا قاتل عثمان

بن علی و جعفر بن علی بود .به دستور مختار او را کشته و بدنش را به اتش کشیدند.

۶-بجدل بن سلیم کلبی .او کسی بود که انگشت امام حسین (ع) را برید .به خاطر همین جرم

مختار دستور داد انگشتان دست و پای او را قطع و به حال خود رها کردند تا به هلاکت رسید.

۷-حرمله بن کاهل اسدی.او تک تیرانداز کربلا بود که علی اصغر و عبداله فرزند امام حسن(ع)

را به شهادت رسانده بود .مختار مجازات او را نیز قطع دست و پا و سوزانده شدن به اتش معین

۸-حکیم بن طفیل سندسی .جرم او به شهادت رساندن ابوالفضل و غارت لباس ان بزرگوار و نیز

تیراندازی به سوی امام حسین (ع) بود.او را تیر باران کردند و به روایتی دست و پای او را به

زمین میخ کردند و با نه نفر دیگر اسب بر بدنش تاختند تا به هلاکت رسید.

۹-مره بن منقذ عبدی .جرم او به شهادت رساندن علی اکبر بود .وی سپس از دستگیری و ...

مجروح شدن دستش موفق به فرار شد.

۱۰-یزید بن رقاد جهنی .او نیز تک تیر انداز کربلا بود و به جرم قتل فرزند مسلم بن عقیل و

شر کت در قتل حضرت ابوالفضل سنگسار و سپس تیر باران شد.

۱۱-عمروبن صبیح.او به جرم شرکت در قتل فرزند مسلم بن عقیل اماج ضربات نیزه قرار

گرفت و کشته شد.

۱۲-مالک بن هشیم بدائی.او کسی بود که کلاه خود امام حسین (ع) را به غارت برد و به همین

جرم  دست و پایش را قطع  و به حال خود رها کردند تا هلاک شد.

۱۳ و ۱۴ و ۱۵.عبدالله بن اسید جهنی و حمل بن مالک محاربی و عمر وبن خالد بجلی.این سه

را به جرم شرکت فعال در جنایات کربلا گردن زدند.

۱۶ -رقاد بن مالک بجلی .او کسی بود که اموال حسین (ع) را به غارت برد و به همین جرم

در ملا عام سرش را بریدند.

۱۷و ۱۸ و ۱۹ و ۲۰-عبدالرحمن بن جبلی و عبدالرحمن بن قیس خولانی و زیاد بن مالک و

عبدالرحمن بن ابی خشکاره .این چهار تن را نیز به جرم شرکت در جنگ و غارت خیمه و لباس

امام حسین(ع)گردن زدند.

۲۱-عثمان بن خالد جهنی .او را به جرم شرکت در قتل عبدالرحمن بن عقیل و غارت لباسش

گردن زده و بدنش را به اتش سوزانند.

۲۲-مالک بن بشیر بدی.دست و پای او را به جرم شرکت فعال در ماجرای کربلا قطع کرده و به

حال خود رها کردند تا به درک واصل شد.

۲۳/۲۴/۲۵/۲۶/۲۷/۲۸/۲۹ و ۳۰-اسحاق بن حوبه.اخنس بن مرشد.رجابن منقذ عبدی.سالم بن .

خثیمه .واحظ بن ناعم .صالح بن وهب .هانی بن ثبیت و اسید بن مالک.این هشت تن عضو گروه

ده نفری بودند که با اسب بر بدن امام حسین (ع)تاختند. مختار دستور داد دست و پای انان را به

زمین میخ کرده و با تاختن اسب بر بدنشان انان را به هلاکت رسانند.

۳۱و۳۲و۳۳-عبدالله بن صلخب قیسی .عبدالرحمن بن سلخه و عبدالله بن وهب همدانی.این سه تن

را به جرم شرکت فعال در ماجرای کربلا در ملا عام گردن زدند

۳۴-عثمان بن خالد دهمانی.وی را به جرم قتل یکیاز جوانان بنی هاشم در کنار چاه منزلش گردن  زدند.

۳۵-هبیاط و عبدالرحمن بن زرعه .جرم این دو تن شرکت در فاجعه کربلا بود و به هنگام ....

دستگیری در منزل خود با سپاهیان در گیرو کشته شدند